Το μήνυμα ενός ανώνυμου στον Εξερευνητή

Όνειρα σπαρμένα χωρίς ελπίδες να πραγματοποιηθούν.
Προσπαθώ να φύγω όμως δεν μπορώ, η ζωή μ'εχει φυλακίσει
Αυτός ο μαυροφορεμένος κόσμος με τρελαίνει 

Από ένα άδειο μπουκάλι καταπίνω τις ελπίδες μου

για να φύγω απ' αυτή τη μπερδεμένη ζωή
Υποκρισίες και αηδίες δεν τις χωνεύω
Κοιτάζω και αντικρίζω ένα μέλλον που μου ορίζουν οι άλλοι.
Με περιθώρια, ψεύτικα χαμόγελα και ευχές από κενούς ανθρώπους.
Πολεμώντας να νικήσω τα δεσμά που με κρατάνε πίσω,
και να βρω τον πραγματικό μου εαυτό...

Ανώνυμος