Του Σάββα Αβραμίδη,
Αν και δεν έχω καμία εξειδίκευση σε επιστήμη ούτε μεγάλο όγκο εμπειριών, μπορώ με εργαλείο την απλή λογική να βγάλω κάποια συμπεράσματα.
Μιλάμε για την Ευρώπη των λαών και των ευκαιριών, του πολιτισμού και της προόδου, της ισότητας και της ανάπτυξης. Μια ένωση με σκοπό την πολιτισμική και οικονομική ανάπτυξη. Όμως τι βλέπουμε στην πράξη; τι είδα εγώ μόλις στα 18; Τα πράγματα είναι απλά.
Ποιος είναι λοιπόν, ο ρόλος της Ε.Ε.; Σίγουρα όχι η ανιδιοτελής ενίσχυση του επιπέδου της χώρας. Αν σκεφτούμε τις βασικές επενδυτικές αρχές, κανείς (ειδικότερα το επιτελείο της Ε.Ε. με μια σειρά από επιστήμονες) δεν ρίχνει χρήμα κάπου χωρίς να πρόκειται να το ξαναπάρει-και μάλιστα πολλαπλασιασμένο. Πολιτισμός για την Ε.Ε. σημαίνει να ανοίξει η Apple άλλα 100 καταστήματα, έστω αν αυτό γίνει καθώς οι μισθοί και τα δικαιώματα των εργαζομένων μειώνονται. Τότε θα 'χουμε μέσα σε 1 χρόνο το iPad 14, το οποίο θα μιλάει ελληνικά και θα φτιάχνει καφέ.
Όμως αυτή η ανάπτυξη ποιόν ωφελεί; Προφανώς όχι εσένα κι εμένα που δεν θα έχουμε χρήματα ούτε τον φορτιστή να αγοράσουμε. Η Ένωση της εξαθλίωσης ενισχύει τις μεγάλες βιομηχανίες και για να επιτρέψει την ανάπτυξη τους, κόβει απ' τις υποχρεώσεις τους. Τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στους εργαζόμενους. Τεράστιες φορολογίες, ατελείωτες ώρες εργασίας με δυσανάλογο μισθό! Όλα αυτά για τον πολιτισμό της Ε.Ε.
Όμως εμείς φάγαμε ακόμη μια φορά το παραμύθι. Παλεύουμε να μείνουμε στο Ευρώ. Δεν διαγράφουμε μονομερώς το χρέος που άλλος δημιούργησε γιατί θα μας διώξουν απ' την ένωση. Πάντως μας θυμάμαι καλύτερα εκτός ένωσης-οκ δεν είχαμε τηλεόραση 50 ιντσών με 3D όμως γεμίζαμε το καλάθι του σούπερ μάρκετ. Ευτυχώς έχουμε Ευρώ-αν και δεν έχουμε ούτε 1.
Μεθύσια κάτω απ' την γαλανόλευκη και ύμνοι οργής απέναντι στους μαύρους που ίσως το χρώμα τους δεν οφείλεται στην καταγωγή αλλά στο κάρβουνο στο οποίο μετατράπηκε το σπίτι τους απ' τους πολέμους του πολιτισμού μας. Είμαστε συνένοχοι σε έναν ατελείωτο βιασμό του ανθρώπινου είδους και κάθε μορφής αξιοπρέπειας. Μην με ρωτήσεις ποια είναι η λύση: τις πόρτες τις ανοίγουμε και βγαίνουμε. Τον τοίχο όμως τον σπάμε-ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ!
Αν και δεν έχω καμία εξειδίκευση σε επιστήμη ούτε μεγάλο όγκο εμπειριών, μπορώ με εργαλείο την απλή λογική να βγάλω κάποια συμπεράσματα.
Μιλάμε για την Ευρώπη των λαών και των ευκαιριών, του πολιτισμού και της προόδου, της ισότητας και της ανάπτυξης. Μια ένωση με σκοπό την πολιτισμική και οικονομική ανάπτυξη. Όμως τι βλέπουμε στην πράξη; τι είδα εγώ μόλις στα 18; Τα πράγματα είναι απλά.
- Φούσκες προόδου που σιγά σιγά οι καρφίτσες της φτώχειας και της υποβάθμισης σκάνε.
- Οι ταξικές διαφορές οξύνονται και η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη.
- Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της απουσίας βιβλίων στα σχολεία των υποβαθμισμένων δήμων οι οποίοι λόγω της γενικότερης τους κατάστασης δεν μπόρεσαν να στηρίξουν ούτε την εκτύπωση φυλλαδίων.
Όμως αυτή η ανάπτυξη ποιόν ωφελεί; Προφανώς όχι εσένα κι εμένα που δεν θα έχουμε χρήματα ούτε τον φορτιστή να αγοράσουμε. Η Ένωση της εξαθλίωσης ενισχύει τις μεγάλες βιομηχανίες και για να επιτρέψει την ανάπτυξη τους, κόβει απ' τις υποχρεώσεις τους. Τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στους εργαζόμενους. Τεράστιες φορολογίες, ατελείωτες ώρες εργασίας με δυσανάλογο μισθό! Όλα αυτά για τον πολιτισμό της Ε.Ε.
Όμως εμείς φάγαμε ακόμη μια φορά το παραμύθι. Παλεύουμε να μείνουμε στο Ευρώ. Δεν διαγράφουμε μονομερώς το χρέος που άλλος δημιούργησε γιατί θα μας διώξουν απ' την ένωση. Πάντως μας θυμάμαι καλύτερα εκτός ένωσης-οκ δεν είχαμε τηλεόραση 50 ιντσών με 3D όμως γεμίζαμε το καλάθι του σούπερ μάρκετ. Ευτυχώς έχουμε Ευρώ-αν και δεν έχουμε ούτε 1.
- Ενισχύουμε καθημερινά πολεμικούς εξοπλισμούς και επιχειρήσεις για να μπορεί να εισβάλει η Αμερική στο Ιράν και τώρα σε λίγο καιρό στη Συρία. Είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε στην καταστροφή ενός λαού γιατί μας νοιάζει να μείνουμε στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. για να μπορούμε να... Αλήθεια τι μπορούμε;
Μεθύσια κάτω απ' την γαλανόλευκη και ύμνοι οργής απέναντι στους μαύρους που ίσως το χρώμα τους δεν οφείλεται στην καταγωγή αλλά στο κάρβουνο στο οποίο μετατράπηκε το σπίτι τους απ' τους πολέμους του πολιτισμού μας. Είμαστε συνένοχοι σε έναν ατελείωτο βιασμό του ανθρώπινου είδους και κάθε μορφής αξιοπρέπειας. Μην με ρωτήσεις ποια είναι η λύση: τις πόρτες τις ανοίγουμε και βγαίνουμε. Τον τοίχο όμως τον σπάμε-ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ!
