Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Άντρες μιας άλλης εποχής

Το άρωμα μιας γυναίκας είναι μοναδικό
όπως ο χαρακτήρας της.
Του Σάββα Αβραμίδη


Συζητούσα με έναν φίλο για τη διασκέδαση σήμερα σε club. Επειδή όμως όταν αρχίσουμε δεν σταματάμε-καταλήξαμε να κάνουμε αναφορά στους "μάγκες" του σήμερα.


Όμως ας ρίξουμε μια ματιά στον άντρα του τότε, και στον άντρα του σήμερα.
Ας πούμε πως μάγκας είναι ο σωστός άντρας-ο 'ξηγημένος ρε παιδί μου!


Μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο (μια φίλη με είπε κουτσομπόλη, αλλά το προσπερνώ) και να προσπαθώ να τον καταλάβω. Είδα λοιπόν, τον άντρα να καπνίζει τσιγάρο από χρυσό πακέτο, το οποίο άναψε με ακριβό αναπτήρα. Άλλη φορά ξετύλιξε το πούρο του και χρησιμοποίησε τον κόφτη, αφού πρώτα απόλαυσε την οσμή του.
Κάποτε κάπνιζαν επειδή τους άρεσε. Τσιγάρα που ούτε πακέτο δεν είχαν.


Ο άντρας σήμερα θα ακολουθήσει το ένστικτό του για επιβίωση. Θέλει, όπως όλοι, το καλύτερο για εκείνον. Έτσι όταν μπει στο μαγαζί (καφετέρια, εστιατόριο, μπαρ) θα κάτσει εκεί που μπορεί να βλέπει την όμορφη θέα. Φυσικά εφόσον μπαίνει πρώτος θα κάτσει και πρώτος.
Κάποτε αφού έμπαιναν στο μαγαζί, οι άντρες "οδηγούσαν" στην θέση τους την κυρία και της προσέφεραν την πιο ευνοϊκή θέση-άλλωστε η γυναίκα ήταν η ομορφότερη θέα για εκείνους.


Σήμερα ο άντρας αγοράζει γυναίκες πιο εύκολα από ποτέ. Δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στο εμπόριο σαρκός. Η στάση που διατηρεί απέναντι στην γυναίκα του 21ου αιώνα είναι τουλάχιστον υποτιμητική για εκείνη. Όμως η γυναίκα αντέδρασε.
Δεν την θαυμάζει όπως παλιά. Ξεχνά πως αν θέλει να λέγεται "μάγκας" οφείλει να κάνει την γυναίκα που συνοδεύει, να αισθάνεται βασίλισσα, είτε είναι στην πραγματικότητα βασίλισσα, είτε είναι μια πόρνη.


Είναι σίγουρο πως ούτε τότε (πότε; δεν είμαι σίγουρος-παλιά, πολύ παλιά) οι άντρες ήταν άψογοι. Άλλωστε χτύπαγαν τις γυναίκες τους και πολλοί τους φέρονταν σαν σκουπίδια. Φυσικά αυτό σωστά έπαψε. Όμως παράλληλα χάθηκαν και εκείνοι που λάτρευαν τις γυναίκες. Και εκείνες "χάλασαν"-ίσως επειδή αγανάκτησα από τη συμπεριφορά των ανδρών.


Αν και μικρός κατάλαβα πως: η γυναίκα είναι το μόνο πλάσμα που συνθέτει την τελειότητά με τις ατέλειές του.




Είναι απίστευτο πώς το μεγαλείο αυτής της ύπαρξης χάνεται μέσα στην καθημερινότητα.
Σε μια εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη άκουσα τη φράση: "ο Θεός δεν μπορούσε να είναι παντού και έτσι έφτιαξε τη μάνα". Και αυτή είναι μόνο ένας ρόλος της γυναίκας.


στην ταφόπλακα του Ντίνου Ηλιόπουλου
γράφτηκε όπως ζήτησε:
"Συγγνώμη κυρίες μου που δεν μπορώ να σηκωθώ"


Πώς λοιπόν, μπορούμε να μείνουμε απαθείς όταν έχουμε να κάνουμε με το πλάσμα που γεννά τη ζωή! Πώς μπορούμε να την αφήνουμε να ασχολείται με πόμολα, να κοιτάει τον τοίχο στην καφετέρια και να κρυώνει στον δρόμο χωρίς παλτό (να μου πεις ας έβαζε κάτι πιο χοντρό). Μα πώς να μην είμαι χαρούμενος όταν με περιτριγυρίζουν όμορφα πλάσματα. Και η ομορφιά δεν βρίσκεται ούτε στο στήθος της, ούτε στο κραγιόν της.




Άκουσε τη γυναίκα σε κάθε της ηλικία. Όσα και να ξέρει, πάντα μπορείς να μάθεις κάτι. 
Δεν το καταλαβαίνεις; Είναι ένα ανεκτίμητο δώρο! Σήκω καθώς κάθεται στο τραπέζι σου και μην τρως χωρίς να έχει σερβιριστεί. 


Όχι επειδή το λέει το "Σαβούρα Βίβρ" αλλά επειδή είναι η πιο τέλεια δημιουργία της φύσης.




Χιλιάδες άγγελοι έπεσαν στη γη. Φρόντισε να τους προσφέρεις μια ευχάριστη διαμονή.