Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Παρελαύνοντας για την τιμή μας... χαμένη κι αυτή

Καλημέρα σας,


όπως ξέρετε την Κυριακή θα πραγματοποιηθούν σε όλους του Δήμους της χώρας παρελάσεις "για να τιμήσουμε τις θυσίες των προγόνων μας".


Το θέμα πάντα επίκαιρο. Φέτος όμως, ακόμα πιο κοντά στον χαρακτήρα των τιμών και της προγονολατρεία, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις θα παρευρίσκονται στα πέριξ της εξέδρας των επισήμων στην Αθήνα, ενώ οδοφράγματα θα περιορίζουν την κίνηση.






Εντάξει φίλε μου... καταλαβαίνω ότι νιώθεις ένα ρίγος όταν βλέπεις το παιδί σου ντυμένο με ρούχα μιας χρήσης των 50 ευρώ να περπατάει 100 μέτρα σαν στρατιώτης. Αναρωτιέμαι όμως... πώς μπορείς παράλληλα να ζεις σε ένα τέτοιο καθεστώς;


Οι ίδιοι που συμμετέχουν στις παρελάσεις, που φωνάζουν συνθήματα για τους "κωλοΑλβανούς"-που θα τους πιουν το αίμα κλπ.-οι ίδιοι τόσα χρόνια ψήφιζαν και θα ψηφίζουν τις δύο οικογένειες! καταδικάζοντας έτσι τη χώρα σε έναν βάναυσο ζυγό.


Η πλήρης αντιφατικότητα και τυπολατρία. . . 
Παρελαύνουμε για την τιμή των προγόνων που επαναστάτησαν; Που είπαν, όχι;
Αφήστε το βήμα και προχωρήστε να πείτε τα δικά σας, όχι. Το παιχνίδι ανήκει σε εμάς.
Κάθε κατεργάρης στον... θρόνο του!




Περιφανευόμαστε για τους προγόνους μας! Μα δεν το βλέπετε; Ο άνθρωπος που έχει πετύχει (αν όχι τα ίδια) λιγότερα απ' τους προγόνους του και έχει υποβαθμίσει τα όσα κέρδισαν με αίμα, έχει αποτύχει!


Είμαστε αποτυχημένοι... και το γιορτάζουμε με βήμα στα 100 μέτρα-φυσικά ντυμένοι το ίδιο χρώμα και συνολάκι-γιατί αλλιώς πώς να πιάσει το βουντού.


Είναι σαν την νηστεία που την βλέπουμε σαν ευκαιρία να μασαμπουκιάσουμε τόνους θαλασσινών. 
Ας μην γελιόμαστε-η πραγματική τιμή είναι μια νέα θυσία.


Σάββας Αβραμίδης (<---Fb)